Sobre l'aria "Si Baccus a de quoy plaire"
Donen luec a l'allegresso
N'haven plus que de rason,
Are que nuostro Duquesso
Nous ha fach'un beou Garson;
Vivo, diguen, Son Altesso
E lou Prinse de Piemon.
Estou May n'es agreable
Giamai Mes lou fouguè tan:
Lou quatorze es remarcable
Que nous donè lou Sovran;
Mai lou siei es adorable,
Que nous ha donà l'Enfan.
La novello es arribado
L'Aigo quitto en lou momen:
La premiero Canonado
Ha rendù lou Ciel Seren;
D'uno novo tant'aimado
N'han gaudi fin lu'Elemen.
Tout es en regioissanso
Dau plus gran au plus piccion
Non si ves que festo, e danso,
Que de fuecs per lus Canton:;
Momboron fa Seguranso
Au Pais de l'Environ.
Non mancava plus au Pere,
Si non d'havè un Successour:
Renden graçios à la Mere,
Que li dono un tau onour;
E preguen Dieou qu'hayo Frere
Un autr'an au meme giour.
Preguen lou per sa Persono
Perque creisso en Sanità:
Non li manquera Courono
E de scattes à portà;
La Naissenso già n'in dono,
La Valour n'y aquisterà.
Bell'Enfan creisses en age,
E creisses en la Valour;
Serez tougiour davantage
Lou souggè dau nostre amour
Hurous s'haven l'avantage,
De poudè vous veire un giour.
Prince de Piemon. Lus 6. de May 1699.
Per la nascita del Serenissimo Prencipe di Piemonte.
Biblioteca Reale di Torino.