Cançon

Joan-Loís Raiberti

(1699)

Sobre l'aria "Si Baccus a de quoy plaire"

Donen luec a l'allegresso N'haven plus que de rason, Are que nuostro Duquesso Nous ha fach'un beou Garson; Vivo, diguen, Son Altesso E lou Prinse de Piemon.
Estou May n'es agreable Giamai Mes lou fouguè tan: Lou quatorze es remarcable Que nous donè lou Sovran; Mai lou siei es adorable, Que nous ha donà l'Enfan.
La novello es arribado L'Aigo quitto en lou momen: La premiero Canonado Ha rendù lou Ciel Seren; D'uno novo tant'aimado N'han gaudi fin lu'Elemen.
Tout es en regioissanso Dau plus gran au plus piccion Non si ves que festo, e danso, Que de fuecs per lus Canton:; Momboron fa Seguranso Au Pais de l'Environ.
Non mancava plus au Pere, Si non d'havè un Successour: Renden graçios à la Mere, Que li dono un tau onour; E preguen Dieou qu'hayo Frere Un autr'an au meme giour.
Preguen lou per sa Persono Perque creisso en Sanità: Non li manquera Courono E de scattes à portà; La Naissenso già n'in dono, La Valour n'y aquisterà.
Bell'Enfan creisses en age, E creisses en la Valour; Serez tougiour davantage Lou souggè dau nostre amour Hurous s'haven l'avantage, De poudè vous veire un giour.

Prince de Piemon. Lus 6. de May 1699. Per la nascita del Serenissimo Prencipe di Piemonte. Biblioteca Reale di Torino.